нэргүй шүлэг

Хүрэл хүрэл уулс хөндөлдөн хүрлийнэ
Хөндөлдөж суусан хөх өвгөд минь амилна.
Хөврөн хөврөх үүлс эртний жимээр хөвнө
Хүрч чадалгүй алдсан чиний алчуур сэвэлзэнэ
Хөв хөх салхин ч хуучин янзаар дүнгэнэнэ.
Хүрэн толгойн сүүдрийг аялахуй сэр сэрхийнэ
Хүмүүний үр нэгтээ санахуй бүхэн адил мөнөөр авч
Хөндүүр зүрхний угт харин нэгэн аялгуу солигджээ.

#