нэргүй шүлэг

...
Гудамжны голд чамайгаа торойтол нь орхичихоод
Гунигт шөнийн гүн рүү дахиад л алхсан би...
Баяртай ч гэж хэлээгүй, шүүрс ч алдсангүй
Бахдал болоод гунигийн тухай ч дурссангүй
...
Чи бидэн дандаа хамт байдаг учраас
Чимээгүй, нулимсаа нуун залгилаад ч яанам, чи минь
Ярьж хэлэх зүйл хичнээн их байсан ч
Яг энэ мөчид юу ч хэлэх хэрэггүй ээ...
Хуучирсан үүргэвч минь харин ямархан хүнд байгааг
Хуурмагхан инээмсэглэлээрээ л өгүүлнэм би...
1995.12.
/хуучин тэмдэглэлээс/

#