Зүүдчиний гуйлт...

Зүүдний минь ер бусын - аймшигтай галзуу солжуу, даанчиг тансаг тунгалаг, даанчиг харанхуйлан харамсам, даанчиг аймшиг хүйдэст, орон зайн болоод цаг хугацааны замбараагүй шугамууд замбараагүй давхацсан, ер нь юу ч гэмээр юм, тодорхойлох үг олдохгүй байгаа тэр хачин сонин, заримдаа элий балай, заримдаа хамгаас цэцэн цэлмэг, ид шидийн ертөнцөд минь их зүрх зориг, тэвчээр гарган зорчих танд гүнээ хүндэтгэл өргөе.
Таны сонирхон зорчихоор зэхэж буй, миний замчлах гэн зүрхэлж буй энэ ертөнц бол миний ертөнц, магадгүй миний жинхэнэ үнэн, гарцаагүй бодит ертөнц байхаа магадгүй.
Намайг таньдаг мэддэг бүхэн харин миний зүүдэнд огт өөр хүн болчихдог тохиолдол мэр сэр биш, нэлээд ч бий, тарган нь туранхай, ааштай нь наалинхай, сайхан сэтгэлтэй нь Яго шиг, шөвөг барьчихсан араас мярааж явах, ямаа заримдаа тэмээ болчихсон, тэмээ нь заримдаа надад хамгийн сайн хүн болчихсон..., би ч тэдний зүүдний ертөнцөд ямар нөлөөт тусгалаар буудгыг мэдэхгүй. Ер, зүүдний ертөнцөд "ТОГТСОН ТААЛАЛ" гэж үгүй бололтой юм аа.
Эргэн тойронд байгаа, идэж ууж, хүртэж мэдэрч, уйлж дуулж буй бүхэн харин бодит зүйл мөн эсэхэд заримдаа би эргэлздэг нэгэн. Бага залуу насанд бол үүнд маш их эргэлздэг байжээ. Заримдаа үүнийхээ төлөө хүнд адлуулах ч энүүхэнд, инээдэм тоглоом, онигоо бол өдөр тутам. Учир нь тэдний буруу биш, би л заримдаа бодит байдал, зүүд хоёроо хооронд нь холчих гээд... самуурах. Хүний нийгэмд хутгалдсанаас хойш энэ ТОМ ДУТАГДАЛ-аа засах гэж 30-40 жил махран оролдсон юм. Үр дүн гарч би зүүдний ертөнц болоод одоо энэ та бидний буй ертөнц хоёроо хооронд нь ялгаж салгадаг болж сурсан. Харин нас ахих хэрээр, энэ хорвоогийн амьдралыг туулах хэрээр, заримдаа ч гутрах юм даа, тэрхүү зүүдний ертөнцөө эргэн санагалзах болсоор, одоо бүүр ихээр санагалзах болов.
Санагалзахын хирээр харин зүүдний ертөнц маань надаас нүүр буруулж, үүд хаалгаа төөрүүлэн мунгинуулж, хааяахан л нэг хаяа хатавчаа сөхөх аястай. Би олон жил энэ зүүдний ертөнцөөс ухамсартайгаар улайран зугтаж ирсэн, харин одоо эргээд тэр зүгрүүгээ улайран зүтгэлэх болов, гэхдээ өөрийн мэдэлгүй. Чухам одоо надад бүдэг бадагхан буй тэр ертөнцөдөө, он удаан жилээр нутагтаа ирэлгүйгээр харь тэнэж явсан хүү насны эцэст эгэн ирж, өрсөн чулуун тоглоом нь газраас урган бэхжиж, өнгөт яргуй нөмөрт нь хичнээн ч юм ургаж хагдарсаар ирсэнийг харан шимширч, хамаг сайн сайхан бүхэн, дурсамж бүхэн, ер амьдрал бүхэлдээ улирч, салхи шуурга, эсвэл үүл манан болон одсоныг ухан ядаж, үнэмшин ядаж, он цагийн салхи хичнээн их зүйлийг элээж, өөрчилж, мартуулдагыг ойлгон ядаж зогсох шиг тийм л нэг өрөвдөм байдалтай атлаа таныг замчлах гэн зүрхэлж зогсоно. Та гараа өгнө үү. Энд таныг айлгаж, ичээж, эгдүү унтууг тань хөдөлгөж, хараал ширээлийг чинь шавхаж ч магад. Шал дэмий, элий балай, өөр юу ч билээ нэг тиймэрхүү үгийг таны үгсийн сангаас ухаж төнхөөд гаргаад ирж ч магад. Гэвч, яая гэхэв, тэр миний буруу биш бйах, энэ ертөнц, энэ миний ертөнц нэгэнт иймээс хойш, эвлэрэхийг хүсье. Бас хааяа ч болов баясган хөгжөөх, бодол эргэцүүллийн сайханд умбуулах ч магадгүй гэж таныг жоохон жоохон хуурчихъяа.

#